ေမာင္စိန္၀င္း (ပုတီးကုန္း) ေမာင္လွမ်ိဳး(ခ်င္းေခ်ာင္းျခံ) မင္းခိုက္စိုးစန္.....ေကာင္းကင္ကို။ကဗ်ာ

ခ်စ္သူသစ္ပင္

လြင္႕ေၾကြက်ဖို႕ေတာ႕
ပြင္႕မေနပါရေစနဲ႔ဘုရား။

သူခ်ိဳးႏိုင္ဖုိ႕ အခက္ေ၀
သူေနခိုဖို႕ အရိပ္ေပး
သူ႕ဘ၀မွာ အပူေတြေ၀းေစဖို႕
အစေတးခံေန...ေနလိုရဲ႕
သေၿပပင္အိုဘ၀နဲ႕
(တပည္႕ေတာ္)ရွင္ရပါေစသား။


ေမာင္စိန္၀င္း(ပုတီးကုန္း)


ႏြမ္းရယ္ရိကၽြမ္း
ေႏြ၏ပန္းေလး
ခ်စ္သူနမ္းမွ
လန္းသြားတယ္။

ေမာင္လွမ်ိဳး(ခ်င္းေခ်ာင္းျခံ)


“သင္ရိုးညႊန္းတမ္း”

သားဆိုးသားမိုက္
အေမ့သား
မမစိတ္ဆိုးျပလိုက္မွ
လိမၼာေရးျခားရွိသြားတယ္။

ေမာင္လွမ်ိဳး(ခ်င္းေခ်ာင္းျခံ)


“လႈိင္းရိုက္ေလွလူး”

ဘ၀ျမစ္တစ္စင္းရဲ႕
ခ်စ္ျခင္းဆိုတဲ့ေလွေပၚမွာ
လႈိင္းအေထာင္ ေသာင္အၿငိ
ေယာင္တိေယာင္ခ်ာ။

ေလွပ်က္ၿပီလို႔ေရႊမ်က္ရည္စို႔တုန္ရီကာ
ယုံၾကည္စြာျဖင့္လိုက္၀့ံဘူး
ကမ္းမျမင္ပန္းအ၀င္
တကယ္ခက္ၿပီမို႔
လက္တဲြေဖာ္ျပန္မရၿပီလား
သံသယနဲ႔အျပစ္ေတြတင္
ျမစ္ေရျပင္မႈိင္းအတိုက္မွာ
အခ်စ္ေရ . . .
လႈိင္းရိုက္ေလွလူး။

ေမာင္စိန္၀င္း(ပုတီးကုန္း)ရဲ႔လိႈင္းရိုက္ေလွလူး၀တၳဳမွေကာက္ႏုတ္ေဖာ္ျပပါသည္။


မာယာမိုး

ၿပိဳမေယာင္
ဟုိိေတာင္က မိုး….. ။

ေလအေ၀ွ႔မွာေတာ့
ေရေငြ႕ေတြဘယ္ဆီတိမ္းပါလို႔
ဘယ္ယိမ္းကာ ဘယ္ကိုပါသလဲ
ေ၀ဒနာပူပူသေရြ႕ကို
ကြယ္….
သူေမ႔မွာစိုး ………။

ေမာင္စိန္၀င္း (ပုတီးကုန္း)




ႏွစ္ဦးတူယွဥ္၊ ဒီအပင္ေအာက္
ပန္းေၾကြေကာက္စဥ္၊ ရင္တထိတ္ထိတ္
ဒီအရိပ္မွာ၊ ခ်စ္စိတ္ေ၀ခဲ႔ဖူးပါတယ္။

သစ္ျမစ္ဆုံခြ၊ ယွဥ္ထုိင္ၾကရင္း
ျမေခ်ာင္းေရေၾကာ၊ ပန္းေၾကြေမွ်ာမိ
ၾကည္႔ရင္းၾကည္ႏူး၊ ေခ်ာင္းနဖူးမွာ
စိတ္ကူးႏုသစ္ခဲ႔ဖူးတယ္။

ခင္ကပစ္ေတာ႔
ဒီသစ္ပင္ေအာက္၊ ပန္းမေကာက္ခ်င္
ႏြမ္းေျခာက္ေသြ႔ဆိတ္၊ ဒီအရိပ္မွာ
လြမ္းစိတ္ရာေထာင္ ေ၀ဖူးတယ္။

ခင္မၾကင္ေတာ႔
ညင္ညင္ေရစီး၊ တမ္းတညည္းဟန္
ခင္႔ရယ္သံလား၊ ၀ုိး၀ါးထင္မိ
ၾကည္႔ေလရာရာ၊ ေ၀ဒနာႏွင္႔
ေရျပာအလွ ကင္းဖူးတယ္။

ေဩာ္… ႏွစ္ေတြၾကာလုိ႔
တစ္ခါတစ္ေခါက္၊ ဒီကုိေရာက္လွ်င္
တုိ႔ငယ္စဥ္က၊ ေႏွာင္မွ်င္တြယ္ရစ္
အခ်စ္အလြမ္း၊ ဖမ္းစားညွိဳ႕ငင္
ဒီသစ္ပင္ကား၊ ေခ်ာင္းေရစား၍
ကမ္းပါးျပဳိေနာက္ ပါေလျပီ…။

ဒီကျပန္လွ်င္၊ ရင္မခုန္တတ္
မလြမ္းတတ္ေတာ႔၊ စိတ္ဓာတ္ရင္႔က်က္
ခံစားခ်က္တုိ႔၊ ပ်က္ျပယ္ခဲ႔ရ
အနည္က်ျပီ…
ဘ၀ဆုိတာ… ဒါပဲ ခင္…။




ေဝး

လြမ္းမ်က္ရည္ေဝဒနာေပးခ်င္လို ့
ပန္းသက္ေသေျခရာကေလးေတြနဲ ့
ေသြခြာေျပးပုန္းသူခင္။

အတိမ္းခက္ေပမယ့္
စိမ္းရက္တယ္ျငင္ျငိဳမလား
ရင္ကိုခြဲကာ သခင္ၾကည့္လွ်င္ျဖင့္
ျမင္မိမယ္ထင္။

သမုဒယဆိုတဲ့ ခ်စ္ၾကိဳးတစ္မွ်င္
ရစ္တိုးငင္လို ့အဝိဇၹာလႊမ္း
ပူပူသေရြ႔ကိုေတာ့
သူသူေတြ႔ကာဘယ္လိုသိႏိုင္မလဲ
ရင္ထဲမွာကြၽမ္းေျမ့ေဆြး
ေဝးေဝးကလြမ္း။


ေမာင္စိန္၀င္း (ပုတီးကုန္း)



တသက္တာ၌
ႏွစ္ခါေတာင္းပန္၊ မေတာင္းခံပါ၊
တခါႏွင့္မရလွ်င္၊ ဘာမွ မယူခ်င္ခဲ့သူပါ ...

တစ္စံုတရာကို၊ ႏွစ္ခါမလုပ္၊
တစ္ခါလုပ္႐ံု၊ ၿပီးျပည့္စံုမွ
အားရေက်နပ္၊ ေနတတ္ခဲ့သူပါ ...

တစ္ညတည္းမွာ၊ ႏွစ္ခါမအိပ္၊
သိပ္သတိရ၊ ညညေတြမ်ိဳး၊
တစ္ေရးႏိုးလွ်င္၊ မိုးလင္းအထိ
ဆက္ထိုင္မိတတ္သူပါ ...

တစ္ငံုတစ္ဖူး၊ တစ္ပြင့္ခူး၍
ပန္းဦးအိပ္မက္၊ တစ္သက္တစ္ခါ
တစ္မ်က္ႏွာတည္း
ႏွစ္မ်က္ႏွာလည္း မတမ္းတတတ္သူပါ ...

ဒါေပမယ့္ကြယ္
ဘယ္ေတာ့ျဖစ္ျဖစ္
အခ်စ္ကို ေတြ႔ေနဖို႔
အခ်စ္ ကိုယ့္ကို မေမ့ေစဖို႔
ေအာက္က်ိဳ႕ေတာင္းပန္၊ အဖန္ဖန္ အထပ္ထပ္
တစ္ရံမလပ္ပါ၊ ႏွစ္ခါမက
တဖြဖြႏွင့္၊ မာနမဲ့တတ္သူပါကြယ္။ ။

ေမာင္စိန္၀င္း (ပုတီးကုန္း)


ေမ့နိုင္မလား

ဖံုးဖိလို့မရ
ကယ ႀကိဳးအရုပ္ ႀကိဳးလိမ္ရႈပ္မွ
ေနာက္ဆုတ္ဟန္ပ်က္
ဆံုးၿဖတ္ခ်က္ကိုလည္းမၿပင္ခ်င္ပါ၊၊

လွ်ဳ႕ိ၀ွက္လို႕မရ
ေႀကာင့္ႀကမႈ႕ေ၀ဒနာ မ်က္ႏွာေပၚဟပ္
အေနက်ပ္မွ ဇာတ္ေကာင္စရိုက္ေၿပာင္း
အေလွ်ာက္ေကာင္းသူ မၿဖစ္ခ်င္ပါ၊၊

အခန္းဆက္ ခရီးဇာတ္မွာ
အၿပီးၿပတ္ ႀကည္လင္နိုး
ယံုကိုးလို႕ေစာင္႕ ေစာင္႕ရင္းန႔ဲႀကာ
လာ လာ လာ မည္ ထင္မွတ္သည္ပဲ
ခ်စ္လ်က္န႔ဲ ခြဲရမည့္လမ္း
လြမ္းေနဦးမည့္ မ်က္ႏွာမညိွဳးခင္
ေမွ်ာ္လင့္ေနခ်င္မႈ႕ တစ္ခုခုအတြက္
ေဒါသလည္း မထြက္ခ်င္ပါကြယ္၊၊

ေစာင့္ရင္းန႔ဲ မလာမွန္းသိ
ႀကည့္ရင္းန႔ဲ မေတြ႕တ႔ဲ အဆံုး
မမုန္းဘဲန႔ဲ ေ၀းတာမ်ိဳးၿဖစ္ေနလွ်င္
ဖူးေတြ့ခ်င္ေနမႈ႕ တစ္ခုခုအတြက္
ရင္ထဲမွာလည္း မရွက္တတ္ေတာ့ပါကြယ္၊၊


တကယ္ဆိုက မာနတရား
သူ႕ေၿခဖ၀ါးေအာက္
ေရာက္ေအာင္ေပးဆပ္
ခ်စ္တတ္ခ႔ဲရင္း ယံုႀကည္ရင္းမွ
ႏြံနင္းလို့ က်ြံနစ္ခ႔ဲတာမ်ိဳး
ခ်ံဳတိုးလို႕ ဆူးၿငိတ႔ဲ အၿဖစ္န႔ဲ
လမ္းတစ္ဆစ္မွာက်န္ မခ်န္လွပ္ရက္
တစ္ေယာက္တည္းလည္း
ခရီးမဆက္၇ဲေပမယ့္
လမ္းခြဲဖို႕ ဆံုးၿဖတ္လိုက္ပါတယ္ .. အခ်စ္ရယ္၊၊

ေမာင္စိန္၀င္း(ပုတီးကုန္း )


ထာ၀ရကေလးမ်ား

ေမ့တတ္ပါလွ်င္
ဘာၿဖစ္မွာလဲ ၊ ခြဲရန္ရွိေသာ
ဘ၀ေမာမွာ ၊ လြင္႕ေမ်ာတတ္စြာ
ယာယီတိမ္လို
အို ... ခဏေလး
ေဆးသားပ်က္ၿပယ္သြားလိမ့္မယ္၊၊


ေတြ႕ဆံုၿခင္းမ်ား
အလ်ားတစ္ဆံုး၊ ၿခယ္သီမႈန္းေန
ေ၀ဒနာေရာင္စဥ္ ၊ သံေယာဇဥ္မ်ား
ေၿခရာမ်ားကို ၊ ဆင့္ပြားေ၀သည္
သိမ္းဆည္းမိ၍ .....
ေမ့တတ္နိုင္ၿခင္း၊ အလ်ဥ္းမရွိခ႔ဲပါ၊၊


အရာရာသည္ ...
ေ၀းလာသည္မွ
ေသးလာသည္မွ
တစ္စတစ္ခု ၊ၿဒပ္ထုမရွိ
နတၱိဗလာ ၊ ခ်ဳပ္ၿငိမ္းပါတယ္
အနတၱၱ တရားႏွယ္.....


တကယ္ဆိုမူ
ၿမဴတစ္မႈန္ၿဖစ္ေသာ
အခ်စ္ဆိုလည္း အေကာင္းသား ၊၊


ခုေတာ့ကြယ္ ...
ဘယ္ေန႕မွာလဲ ၊ခြဲရက္ေစာင့္ရင္း
ရင္တြင္းၿပည့္သိပ္ ၊ေသာကဖိတ္စဥ္
အိပ္မက္ ဆႏၵၵၵၵ ၊ကဗ်ာစတို႕
ထာ၀ရတစ္ခု ၿဖစ္မွာလား ၊၊


ေမာင္စိန္၀င္း (ပုတီးကုန္း )


ေသာကေျခရာ (၅)


တြယ္တာလွေပမယ့္

ကြယ္ရာကပဲ ခ်စ္ေတာ့မယ္။


အဆင္ခက္ေလေတာ့

မၾကင္ရက္တယ္ သခင္ဆိုမလား

ျငင္ျငိဳရင္ ကိုယ့္အျပစ္ပါပဲ

စိတ္ညစ္တယ္ကြယ္။


သံေယာဇဥ္ ေခြကာရစ္ေပမယ့္

ျပန္ေျပာရင္ ေ၀ဒနာျဖစ္ရုံမို.

ျခ်စ္တတ္သူ အမူလုပ္ပါလို.

မပူရုပ္လို ဟန္ေဆာင္တင္းေပမယ့္

ရင္တြင္းမွာ မၾကည္ေမြ.ေလေတာ့

သည္ေန.လဲ စိတ္ညစ္တယ္

သိပ္ခ်စ္တယ္လို. မဆိုသာေတာ့။


ပါးစပ္ကေျပာမွလား

ႏႈတ္ဖ်ားမွာ ေမတၱာမရွိပါဘူး

အၾကည့္ဆံု ေ၀ဒနာေႏြးေတြက

အၾကင္နာေျခရာေလးေတြပဲ

အေတြးမွာ ရစ္တ၀ဲနဲ.

ခ်စ္သည္းရယ္ ဘာသာေျဖလုိ.

မာယာေတြ ဟန္ေဆာင္ထိန္းကာ

တစိမ္းေတြေပါ့။


ေမာင္စိန္၀င္း(ပုတီးကုန္း) [ေသာကေျခရာ ရတနာကဗ်ာမ်ား ]